Υποψήφιοι δήμαρχοι και όχι γουρνάκια για λασπομαχίες

Δεκεμβρίου 18, 2013

 

Οι δημοτικές εκλογές απέχουν πλέον ελάχιστα. Οι υποψήφιοι για υποψήφιοι έχουν αρχίσει να εκδηλώνουν το ενδιαφέρον τους και αμέσως μετά τις γιορτές θα υπάρξουν οριστικές αποφάσεις. Ειδικά σε μικρούς δήμους η έλευση ετεροδημοτών θα παίξει αποφασιστικό ρόλο στη συγκρότηση ψηφοδελτίων. Η φιλοδοξία για την ανάληψη θέσης ευθύνης αλλά και προσφοράς στον τόπο δεν είναι απλώς θεμιτή αλλά και αναγκαία. Το κακό είναι ότι έχει γίνει δύσκολο και ακριβό σπόρ η «προσφορά», με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν και πολλοί «σοβαροί» διαθέσιμοι, πέρα από τους ανεπάγγελτους επαγγελματίες της πολιτικής και τους ψωνισμένους μωροφιλόδοξους.
Η κατάληψη πολιτικής θέσης δεν έχει πλέον κοινωνική αίγλη. Ο πολιτικός ως άνθρωπος καθημερινά κατακρεουργείται από τον κάθε κακόπιστο που χρησιμοποιεί το βήμα της ανωνυμίας του διαδικτύου. Ελάχιστοι είναι πλέον διατεθειμένοι να συρθούν στο βούρκο και τη λάσπη προσπαθώντας διαρκώς να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες, δηλαδή apriori κλέφτες, λαμόγια και ανίκανοι. Κανένας εχέφρων άνθρωπος δεν το δέχεται αυτό, όταν μάλιστα αυτοί που με ευκολία λασπολογούν είναι τα μεγαλύτερα κατακάθια, πολιτικά και κοινωνικά. Πώς να υπερασπιστεί ένας σοβαρός άνθρωπος την αξιοπρέπεια του όταν έχει να αντιμετωπίσει επαγγελματίες εκβιαστές που με όπλο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διακινούν ότι μπορεί να φανταστεί ο άρρωστος νους τους. Οι τόνοι λάσπης και η συκοφαντία αν δεν αντιμετωπιστούν με πολιτικό τρόπο, σύντομα δεν θα υπάρχουν υποψήφιοι πολιτικοί αλλά πρόθυμα γουρνάκια για να κυλιστούν στη λάσπη του βούρκου.
Η μείωση των αμοιβών και στους αιρετούς της αυτοδιοίκησης, σε συνδυασμό μάλιστα με την απαίτηση για πλήρη και αποκλειστική απασχόληση, είναι ένας επιπλέον λόγος απροθυμίας συμμετοχής στις εκλογές. Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης ποιος επιτυχημένος ελεύθερος επαγγελματίας ή επιχειρηματίας θα αφήσει τη δουλειά του για να πάει να κάνει τον αιρετό; Η αμοιβή στους αιρετούς κάθε κατηγορίας δεν μπορεί να είναι χαμηλή. Πρέπει να λειτουργεί ως κίνητρο συμμετοχής και όχι ως όπλο αποκλεισμού των μη εχόντων. Υπάρχουν νέα παιδιά που έχουν εκλεγεί σε διάφορα τοπικά συμβούλια σε χωριά και δεν έχουν να πληρώσουν ούτε τη βενζίνη να πάνε στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου. Και αυτό δεν είναι υπερβολή αλλά πραγματικότητα. Η πολιτική δεν μπορεί να είναι σπορ μόνο για αυτούς που έχουν λυμένα τα βιοποριστικά τους προβλήματα. Οι αμοιβές των αιρετών είναι εύκολος στόχος στις ορέξεις των λαϊκιστών, η ισοπέδωση όμως οδηγεί στην απομάκρυνση από τα κοινά κάθε αξιόλογου που θέλει ταυτόχρονα να ζει αξιοπρεπώς, αυτός και η οικογένειά του.
Το κλίμα απαξίωσης κατά των πολιτικών και ο περιορισμός της αμοιβής λειτουργεί αποτρεπτικά για τη συμμετοχή αξιόλογων και δυναμικών νέων στα κοινά. Οι εκλογές που έρχονται όλα δείχνουν ότι θα είναι ζήτημα κυρίως αυτών που έχουν ήδη εκλεγεί, οι οποίοι και τον τρόπο τους έχουν και ως βρεγμένοι «τη βροχή δεν τη φοβούνται» μιας και έχουν ακούσει τα πάντα, οπότε λίγα ακόμα δεν θα τους χαλάσουν τη μόστρα. Οι κομματικές «επιστρατεύσεις» από την άλλη δεν πρόκειται να αποτελέσουν το νέο αλλά το παλιότερο από τα παλιά. Να μην ξεχνάμε ότι στα κόμματα εδώ και χρόνια έχουν απομείνει λίγοι, και ελάχιστοι από αυτούς μπορούν έστω να σταθούν αξιοπρεπώς δημόσια. Δεν είναι τυχαίο ότι τα κόμματα μικρά και μεγάλα παλιά και νέα γυρίζουν διαρκώς γύρω από τα ίδια πρόσωπα και δεν μπορούν να αναδείξουν αξιόπιστες υποψηφιότητες που να εμπνέουν ευρύτερα ακροατήρια πέρα από τα στενά κομματικά. Επιπρόσθετα, τα κομματικά ακρωτήρια είναι πλέον εξαιρετικά περιορισμένα, ενώ οι πόρτες σε όλα τα μαντριά είναι ανοιχτές. Όλα θα κριθούν, δηλαδή, τη δεύτερη Κυριακή των εκλογών και εκεί θα επιβιώσει ο λιγότερο κομματικός ή πολωτικός ή εν πάση περιπτώσει αυτός που θα έχει να πει κάτι σε ένα ευρύτερο ακροατήριο.
Ετσι οι «ελεύθεροι» πολίτες δεν θέλουν να μπλέξουν χάνοντας σε αξιοπρέπεια και σε χρήματα ενώ οι κομματικά ενταγμένοι είναι λίγοι και περιορισμένων δυνατοτήτων. Το αδιέξοδο προφανές. Είναι καιρός να κατανοήσουμε όλοι μας ότι αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η ισοπεδωτική κριτική κατά των πολιτικών και οι εύκολοι αφορισμοί δεν φέρνουν το καλύτερο αλλά ό,τι έχει απομείνει στον πάτο. Οι μισότρελοι που ωρύονται όπου τους δοθεί βήμα δεν είναι πολίτες που θέλουν να οικοδομήσουν ένα καλύτερο αύριο, αλλά απελπισμένοι που χρίζουν άλλου τύπου προστασίας και οι οποίοι αν δεν προσεχθούν θα καταστούν επικίνδυνοι για όλους τους υπόλοιπους. Ο χώρος της αυτοδιοίκησης μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο σε κοινωνικό αλλά και αναπτυξιακό επίπεδο. Από το να δώσει λύσεις στους φτωχούς και αποκλεισμένους της οικονομικής κρίσης – για παράδειγμα με την επανασύνδεση του ηλεκτρικού ρεύματος που προωθείται καθυστερημένα αυτές τις μέρες – μέχρι να δημιουργήσει συνθήκες οικονομικής ανάπτυξης στηρίζοντας επιχειρηματικές πρωτοβουλίες. Είναι, λοιπόν, προφανές ότι χρειάζεται ανθρώπους που διαθέτουν μεράκι για ανιδιοτελή προσφορά, ευαισθησία, γνώσεις, και κυρίως κοινή λογική. Η ανάδειξη των δυνάμεων της κοινής λογικής σε πρωταγωνιστές είναι στο χέρι όλων μας. Η επικράτηση του ορθολογισμού έναντι του τυφλού ανορθολογισμού είναι η πράξη ευθύνης που πρέπει να κινητοποιήσει τους πάντες.
Υ.Γ. Όταν ανακοινώνεις την «ανεξάρτητη» και «αδέσμευτη» υποψηφιότητα σου έχεις κάνει μια πολύ συγκεκριμένη επιλογή. Για να καταλάβουμε, δηλαδή, σε μια υποψηφιότητα κόντρα στα κόμματα και στις άλλες δημοτικές ομάδες τι αναμένεις; Να κάνουν στην άκρη να περάσεις και να σε ραίνουν με γαρύφαλλα καθώς περνάς; Δεν είναι απολύτως λογικό και να σε κριτικάρουν και να σε πολεμήσουν; Αν δεν τα έχεις μετρήσει καλά, δεν έχεις κάνει σωστούς υπολογισμούς και έχεις πέσει έξω είναι άλλο θέμα. Το να προσπαθείς όμως να φορτώσεις τα δικά σου λάθη σε άλλους δεν είναι σωστό και σε κάθε περίπτωση αυτό δεν αποτελεί ένδειξη νέου πολιτικού ήθους. Το να παραδέχεσαι το λάθος και την ήττα είναι το μεγαλείο που λείπει από όλους μας. Στην πολιτική και ειδικότερα στην αυτοδιοίκηση το «όστις θέλει οπίσω μου ελθείν» έχει αποδειχτεί ότι δεν ισχύει και όσοι το ακολούθησαν εγκατέλειψαν απογοητευμένοι και πικραμένοι.
panagopg@gmail.com