«Φράχτες» και «συρματοπλέγματα» στις δημόσιες ακτές και της Μεσσηνίας
Τελευταία Ενημέρωση: 30/05/2014
- See more at: http://www.tharrosnews.gr/news/content/%C2%AB%CF%86%CF%81%CE%AC%CF%87%CF%84%CE%B5%CF%82%C2%BB-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%C2%AB%CF%83%CF%85%CF%81%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%BB%CE%AD%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1%C2%BB-%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%AD%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B7%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82#sthash.SgygYbup.dpuf
«ΦΟΥΣΚΩΝΕΙ» Ο ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ ΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΠΑΡΑΛΙΩΝ
Ο… Ιανός της τουριστικής ανάπτυξης στο νομό
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Η δεδομένη αύξηση του τουριστικού ρεύματος στη Μεσσηνία έχει το πρόσωπο του... Ιανού. Από τη μια πλευρά, δημιουργούνται προϋποθέσεις ανάπτυξης της περιοχής, γεγονός που σημαίνει και αύξηση της απασχόλησης. Από την άλλη, όμως, οι πολυτελείς κατασκευές και οι... φαραωνικές επενδύσεις δημιουργούν σοβαρά ερωτηματικά για την ποιότητα του τουρισμού που θέλουμε να πετύχουμε.
Πρόσφατο και αρκετά ηχηρό είναι το καμπανάκι από την οικολογική οργάνωση WWF. Ειδικότερα, επιστολή με την οποία καλεί την ελληνική κυβέρνηση να μην ακολουθήσει το αποτυχημένο παράδειγμα της Ισπανίας στη διαχείριση του αιγιαλού απέστειλε προς τους υπουργούς Οικονομικών και Τουρισμού ο διευθυντής του WWF Ισπανίας, Juan Carlos del Olmo.
Όπως σημειώνει μεταξύ άλλων, «θορυβημένοι από την προοπτική μιας άνευ προηγουμένου απώλειας πολύτιμων παράκτιων οικοσυστημάτων, όπως αυτή προβλέπεται στο νομοσχέδιο για την “Προστασία του αιγιαλού και των ακτών”, το WWF Ισπανίας σάς απευθύνει το επείγον αυτό κάλεσμα για επανεξέταση των πολιτικών της Ελλάδας σχετικά με τη διαχείριση των ακτών και τον τουρισμό, με στόχο τον επαναπροσανατολισμό της χώρας προς μια ζωντανή οικονομία μέσω της υγιούς και βιώσιμης διαχείρισης του φυσικού κεφαλαίου.
Όπως είμαι σίγουρος πως θα γνωρίζετε, η Ισπανία είναι η χώρα της Μεσογείου που υποφέρει τα μέγιστα από τη δραματική αλλοίωση και καταστροφή της παράκτιας ζώνης της. Η εκτεταμένη οικοδομική δραστηριότητα τις τελευταίες δεκαετίες, δίχως πρόβλεψη για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, είχε καταστροφικές συνέπειες, τις οποίες η χώρα καλείται να αντιμετωπίσει τα επόμενα χρόνια.
Η περιβαλλοντική υποβάθμιση των ακτών δεν έχει μόνο περιβαλλοντικές, αλλά και οικονομικές επιπτώσεις. Η κατάληψη περισσότερου από το 70% του αιγιαλού προκάλεσε απώλεια ανταγωνιστικότητας, ελκυστικότητας και περιβαλλοντικής ποιότητας, με αντίστοιχα αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα και τη σταθερότητα του τουρισμού. Για την ακρίβεια, ο τουρισμός της Ισπανίας παρουσιάζει πτώση τα τελευταία χρόνια, επωφελούμενος μόνο από την κοινωνική και πολιτική αστάθεια άλλων χωρών της Μεσογείου».
Αυθαίρετες κατασκευές πάνω στο κύμα να βαφτίζονται νόμιμες με συνοπτικές διαδικασίες, μπαζώματα στις ακτές, τεράστιες ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις χωρίς περιορισμούς και, βέβαια, ολόκληρες παραλίες στη διάθεση ιδιωτών για αποκλειστική χρήση. Αυτή είναι η «ανάπτυξη» που θέλουμε; Αυτό είναι το όραμά μας για τον τουρισμό;
Πρακτικά, αν ψηφιστούν οι προωθούμενες αλλαγές, δε θα υπάρχει πλέον καμία δυνατότητα αντίδρασης για όσους θέλουν να έχουν ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα. Μια άδεια αναψυκτηρίου θα αρκεί για να μετατραπεί μια ολόκληρη παραλία σε beach bar, χωρίς να προσφέρεται εναλλακτική σε όσους δε θέλουν ή δεν μπορούν να πληρώσουν για να στριμωχτούν κάτω από τις ξαπλώστρες και τα υπερβολικά ντεσιμπέλ.
«Θέλουμε να ενθαρρύνουμε τις επενδύσεις», θα πουν, «εχθρούς της ανάπτυξης» θα βαφτίσουν όσους εκφράσουν αντιρρήσεις. Λες και η άνευ όρων παράδοση κάθε τετραγωνικού μέτρου αμμουδιάς στους ιδιώτες είναι μονόδρομος.
Η αλήθεια είναι ότι μπορεί να υπάρξει τουριστική ανάπτυξη ήπια, με σεβασμό στο περιβάλλον και στην ελευθερία της επιλογής. Μόνο που αυτή θα απαιτούσε προσεκτικό και μακρόπνοο σχεδιασμό, αυστηρούς ελέγχους, και -κυρίως- ανεξαρτησία από τους ξενοδοχειακούς κολοσσούς και τους κατά τόπους μαφιόζους των «οργανωμένων» πλαζ.
Τέλος, ένα ατέλειωτο γαϊτανάκι ειδήσεων υπάρχει γύρω από τον περίφημο φάκελο του ΤΑΙΠΕΔ για ιδιωτικοποίηση των ακτών του νομού. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, «φράχτες» μπαίνουν σε: παραλία στη Γιάλοβα έκτασης 535 στρεμμάτων, άλλη παραλιακή έκταση στο Διβάρι ή Ντιβάρι έκτασης 44 στρεμμάτων, παραλία στην Μπούκα έκτασης 220 στρεμμάτων, έκταση 19 στρεμμάτων μπροστά από λιμάνι του Πεταλιδίου, αλλά και στα περίφημα 48 στρέμματα στην περιοχή του Κορδία.
Επί του παρόντος, ο μόνος που έχει αντιδράσει είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσω του βουλευτή Μεσσηνίας, Θ. Πετράκου. Οι υπόλοιποι δήμαρχοι των περιοχών, ο πρόεδρος της ΠΕΔ Πελοποννήσου, ο περιφερειάρχης, αλλά και κυβερνητικοί και μη βουλευτές, γιατί σιωπούν και αφήνουν το θέμα να σέρνεται;
Ο… Ιανός της τουριστικής ανάπτυξης στο νομό
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Η δεδομένη αύξηση του τουριστικού ρεύματος στη Μεσσηνία έχει το πρόσωπο του... Ιανού. Από τη μια πλευρά, δημιουργούνται προϋποθέσεις ανάπτυξης της περιοχής, γεγονός που σημαίνει και αύξηση της απασχόλησης. Από την άλλη, όμως, οι πολυτελείς κατασκευές και οι... φαραωνικές επενδύσεις δημιουργούν σοβαρά ερωτηματικά για την ποιότητα του τουρισμού που θέλουμε να πετύχουμε.
Πρόσφατο και αρκετά ηχηρό είναι το καμπανάκι από την οικολογική οργάνωση WWF. Ειδικότερα, επιστολή με την οποία καλεί την ελληνική κυβέρνηση να μην ακολουθήσει το αποτυχημένο παράδειγμα της Ισπανίας στη διαχείριση του αιγιαλού απέστειλε προς τους υπουργούς Οικονομικών και Τουρισμού ο διευθυντής του WWF Ισπανίας, Juan Carlos del Olmo.
Όπως σημειώνει μεταξύ άλλων, «θορυβημένοι από την προοπτική μιας άνευ προηγουμένου απώλειας πολύτιμων παράκτιων οικοσυστημάτων, όπως αυτή προβλέπεται στο νομοσχέδιο για την “Προστασία του αιγιαλού και των ακτών”, το WWF Ισπανίας σάς απευθύνει το επείγον αυτό κάλεσμα για επανεξέταση των πολιτικών της Ελλάδας σχετικά με τη διαχείριση των ακτών και τον τουρισμό, με στόχο τον επαναπροσανατολισμό της χώρας προς μια ζωντανή οικονομία μέσω της υγιούς και βιώσιμης διαχείρισης του φυσικού κεφαλαίου.
Όπως είμαι σίγουρος πως θα γνωρίζετε, η Ισπανία είναι η χώρα της Μεσογείου που υποφέρει τα μέγιστα από τη δραματική αλλοίωση και καταστροφή της παράκτιας ζώνης της. Η εκτεταμένη οικοδομική δραστηριότητα τις τελευταίες δεκαετίες, δίχως πρόβλεψη για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, είχε καταστροφικές συνέπειες, τις οποίες η χώρα καλείται να αντιμετωπίσει τα επόμενα χρόνια.
Η περιβαλλοντική υποβάθμιση των ακτών δεν έχει μόνο περιβαλλοντικές, αλλά και οικονομικές επιπτώσεις. Η κατάληψη περισσότερου από το 70% του αιγιαλού προκάλεσε απώλεια ανταγωνιστικότητας, ελκυστικότητας και περιβαλλοντικής ποιότητας, με αντίστοιχα αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα και τη σταθερότητα του τουρισμού. Για την ακρίβεια, ο τουρισμός της Ισπανίας παρουσιάζει πτώση τα τελευταία χρόνια, επωφελούμενος μόνο από την κοινωνική και πολιτική αστάθεια άλλων χωρών της Μεσογείου».
Αυθαίρετες κατασκευές πάνω στο κύμα να βαφτίζονται νόμιμες με συνοπτικές διαδικασίες, μπαζώματα στις ακτές, τεράστιες ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις χωρίς περιορισμούς και, βέβαια, ολόκληρες παραλίες στη διάθεση ιδιωτών για αποκλειστική χρήση. Αυτή είναι η «ανάπτυξη» που θέλουμε; Αυτό είναι το όραμά μας για τον τουρισμό;
Πρακτικά, αν ψηφιστούν οι προωθούμενες αλλαγές, δε θα υπάρχει πλέον καμία δυνατότητα αντίδρασης για όσους θέλουν να έχουν ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα. Μια άδεια αναψυκτηρίου θα αρκεί για να μετατραπεί μια ολόκληρη παραλία σε beach bar, χωρίς να προσφέρεται εναλλακτική σε όσους δε θέλουν ή δεν μπορούν να πληρώσουν για να στριμωχτούν κάτω από τις ξαπλώστρες και τα υπερβολικά ντεσιμπέλ.
«Θέλουμε να ενθαρρύνουμε τις επενδύσεις», θα πουν, «εχθρούς της ανάπτυξης» θα βαφτίσουν όσους εκφράσουν αντιρρήσεις. Λες και η άνευ όρων παράδοση κάθε τετραγωνικού μέτρου αμμουδιάς στους ιδιώτες είναι μονόδρομος.
Η αλήθεια είναι ότι μπορεί να υπάρξει τουριστική ανάπτυξη ήπια, με σεβασμό στο περιβάλλον και στην ελευθερία της επιλογής. Μόνο που αυτή θα απαιτούσε προσεκτικό και μακρόπνοο σχεδιασμό, αυστηρούς ελέγχους, και -κυρίως- ανεξαρτησία από τους ξενοδοχειακούς κολοσσούς και τους κατά τόπους μαφιόζους των «οργανωμένων» πλαζ.
Τέλος, ένα ατέλειωτο γαϊτανάκι ειδήσεων υπάρχει γύρω από τον περίφημο φάκελο του ΤΑΙΠΕΔ για ιδιωτικοποίηση των ακτών του νομού. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, «φράχτες» μπαίνουν σε: παραλία στη Γιάλοβα έκτασης 535 στρεμμάτων, άλλη παραλιακή έκταση στο Διβάρι ή Ντιβάρι έκτασης 44 στρεμμάτων, παραλία στην Μπούκα έκτασης 220 στρεμμάτων, έκταση 19 στρεμμάτων μπροστά από λιμάνι του Πεταλιδίου, αλλά και στα περίφημα 48 στρέμματα στην περιοχή του Κορδία.
Επί του παρόντος, ο μόνος που έχει αντιδράσει είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσω του βουλευτή Μεσσηνίας, Θ. Πετράκου. Οι υπόλοιποι δήμαρχοι των περιοχών, ο πρόεδρος της ΠΕΔ Πελοποννήσου, ο περιφερειάρχης, αλλά και κυβερνητικοί και μη βουλευτές, γιατί σιωπούν και αφήνουν το θέμα να σέρνεται;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου