Δε δικαιούται να ισχυριστεί ότι δε γνώριζε, δεν είδε, δεν άκουσε
22/09/2016
Ο συνδυασμός της πρωτοφανούς έντασης της βροχής με την επί χρόνια αδράνεια σε έργα και δράσεις προστασίας ήταν αρκετός για να βυθίσει στη λάσπη το success story της υποψήφιας για την πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης 2021 πόλης της Καλαμάτας, η οποία ήδη έχει κηρυχτεί σε κατάσταση έκτατης ανάγκης, λίγες μέρες πριν από – αρχές Νοεμβρίου - την ανακοίνωση του αποτελέσματος.
Δυστυχώς, το πάθημα από τις μεγάλες πλημμύρες που έπληξαν την Καλαμάτα και τις γύρω περιοχές, προκαλώντας μεγάλες ζημίες και ατελείωτη ταλαιπωρία στους πολίτες το 2013, ΔΕΝ έγινε μάθημα.
Η «Πελοπόννησος Οικολογική», όμως, προχωρά σε μια αποκάλυψη ντοκουμέντο.
Από την ιστοσελίδα του υπουργείου Περιβάλλοντος στο διαδίκτυο: «Σε εφαρμογή του άρθρου 10 της Οδηγίας 2007/60/ΕΚ και του άρθρου 9 της ΚΥΑ 31822/1542/Ε103 (ΦΕΚ1108/Β/21-07-2010) με την οποία ενσωματώθηκε στο εθνικό δίκαιο η Κοινοτική Οδηγία 2007/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2007 για την “Αξιολόγηση και Διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας”, δημοσιοποιούνται τα στοιχεία της Προκαταρκτικής Αξιολόγησης Κινδύνων Πλημμύρας για τα 14 Υδατικά Διαμερίσματα της χώρας».
Σύμφωνα, λοιπόν, με το χάρτη Υδατικού Διαμερίσματος ΥΔ01 με ημ/νία Δεκέμβριος 2012: Δυτική Πελοπόννησος, η πόλη της Καλαμάτας, όπως και άλλες περιοχές της Μεσσηνίας, αλλά και της Αρκαδίας, η οποία πρόσφατα υπέστη καταστροφές, είναι ανάμεσα στις περιοχές που χαρακτηρίζονται ως ζώνες υψηλού κινδύνου και απειλούνται τα επόμενα χρόνια με μεγάλες πλημμύρες.
Αυτό είναι γνωστό ήδη από το 2012, άρα κανείς δε δικαιούται να ισχυριστεί ότι δε γνώριζε, δεν είδε, δεν άκουσε, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κουνήσει το δάχτυλο ειδικά όσοι για χρόνια διαχειρίζονται τις τύχες αυτού του τόπου.
Η πόλη της Καλαμάτας μετρά τις πληγές της, αλλά πρέπει οι αρμόδιοι να λάβουν σοβαρά υπόψη, ειδικά όσον αφορά στη μέριμνα και την αποκατάσταση, ότι μεγάλες ζημιές δεν έγιναν μόνο μέσα στον αστικό ιστό της πόλης της Καλαμάτας, αλλά και σε πολλά χωριά στην περιφέρεια των Δήμων Καλαμάτας, Μεσσήνης και Δυτικής Μάνης.
Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ, μας απειλεί και αποτελεί αστάθμητο παράγοντα, με τα έντονα καιρικά φαινόμενα να «χτυπούν» πολλές περιοχές και της χώρας μας και οφείλουμε να τη λάβουμε υπόψη, διότι ένα από τα χαρακτηριστικά της είναι η περαιτέρω ακροποίηση των φαινομένων που σχετίζονται με τον κύκλο του νερού.
Οι καταστροφές που προκαλούνται από ακραία καιρικά φαινόμενα δεν είναι «εκ θεού», αλλά συνάρτηση του βαθμού αγνόησης των χαρακτηριστικών των εδαφών και της διαμόρφωσής τους από τον κύκλο του νερού.
Πυρκαγιές, εκχερσωμένες εκτάσεις, αυθαίρετη δόμηση, μπαζωμένα και ακαθάριστα ρέματα, έλλειψη έργων υποδομής, αλλά και κακοτεχνίες συνθέτουν ένα κομμάτι από το πάζλ των αιτιών. Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθούν οι ελλείψεις όσον αφορά στον καθορισμό αντιπλημμυρικών έργων, χρήσεων γης και σχεδίου πολιτικής προστασίας, κάτι που οφείλαμε ήδη όχι μόνο να έχουμε σχεδιάσει, αλλά και υλοποιήσει ήδη από το 2015. Σε μια χώρα του «μένουμε Ευρώπη», αλλά δυστυχώς με «λάθος τρόπο».
Θεωρούμε ότι χωρίς σεβασμό του περιβάλλοντος και των φυσικών ισορροπιών και αντοχών, χωρίς μελέτη των έργων και επεμβάσεων στο χώρο ευρύτερη από το στενό τεχνικό πλαίσιο, και μακριά από ευνοιοκρατικές λογικές, τα ακραία καιρικά φαινόμενα που πιθανόν θα είναι συχνότερα λόγω της κλιματικής αλλαγής, θα προκαλούν όλο και πιο οδυνηρές καταστροφές.
Από την πρώτη στιγμή η περιφερειακή παράταξη «Πελοπόννησος Οικολογική», αθόρυβα χωρίς φανφάρες και τυμπανοκρουσίες, επισκεφτήκαμε τις πληγείσες περιοχές εντός των ευρύτερων περιοχών των Δήμων Καλαμάτας και Μεσσήνης και διαπιστώσαμε από κοντά το μέγεθος της καταστροφής.
Επισυνάπτουμε, όμως, και μια σπάνια φωτογραφία ντοκουμέντο, για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι, που δείχνει τον τρόπο που γίνονταν τα έργα προστασίας «μια φορά και έναν καιρό»!
Τούτη την ώρα προέχει η αποκατάσταση των ζημιών και η αποζημίωση των πληγέντων, την επομένη όμως, όπου δε γίνει η ανάληψη ευθυνών, πρέπει αυτές να αποδοθούν.
Ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή, πολύ σύντομα, η πρόληψη θα βρει τη θέση που της αξίζει στο σχεδιασμό όσων διαχειρίζονται το μέλλον αυτού του τόπου, ενώ όσον αφορά στην πρόκριση της Καλαμάτας στο τελικό στάδιο της επιλογής για πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, ας μην αποδειχτεί απλά ένα «άδειο πουκάμισο».
Της Δήμητρας Λυμπεροπούλου
Επικεφαλής περιφερειακής παράταξης
«Πελοπόννησος Οικολογική»
Δυστυχώς, το πάθημα από τις μεγάλες πλημμύρες που έπληξαν την Καλαμάτα και τις γύρω περιοχές, προκαλώντας μεγάλες ζημίες και ατελείωτη ταλαιπωρία στους πολίτες το 2013, ΔΕΝ έγινε μάθημα.
Η «Πελοπόννησος Οικολογική», όμως, προχωρά σε μια αποκάλυψη ντοκουμέντο.
Από την ιστοσελίδα του υπουργείου Περιβάλλοντος στο διαδίκτυο: «Σε εφαρμογή του άρθρου 10 της Οδηγίας 2007/60/ΕΚ και του άρθρου 9 της ΚΥΑ 31822/1542/Ε103 (ΦΕΚ1108/Β/21-07-2010) με την οποία ενσωματώθηκε στο εθνικό δίκαιο η Κοινοτική Οδηγία 2007/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2007 για την “Αξιολόγηση και Διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας”, δημοσιοποιούνται τα στοιχεία της Προκαταρκτικής Αξιολόγησης Κινδύνων Πλημμύρας για τα 14 Υδατικά Διαμερίσματα της χώρας».
Σύμφωνα, λοιπόν, με το χάρτη Υδατικού Διαμερίσματος ΥΔ01 με ημ/νία Δεκέμβριος 2012: Δυτική Πελοπόννησος, η πόλη της Καλαμάτας, όπως και άλλες περιοχές της Μεσσηνίας, αλλά και της Αρκαδίας, η οποία πρόσφατα υπέστη καταστροφές, είναι ανάμεσα στις περιοχές που χαρακτηρίζονται ως ζώνες υψηλού κινδύνου και απειλούνται τα επόμενα χρόνια με μεγάλες πλημμύρες.
Αυτό είναι γνωστό ήδη από το 2012, άρα κανείς δε δικαιούται να ισχυριστεί ότι δε γνώριζε, δεν είδε, δεν άκουσε, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κουνήσει το δάχτυλο ειδικά όσοι για χρόνια διαχειρίζονται τις τύχες αυτού του τόπου.
Η πόλη της Καλαμάτας μετρά τις πληγές της, αλλά πρέπει οι αρμόδιοι να λάβουν σοβαρά υπόψη, ειδικά όσον αφορά στη μέριμνα και την αποκατάσταση, ότι μεγάλες ζημιές δεν έγιναν μόνο μέσα στον αστικό ιστό της πόλης της Καλαμάτας, αλλά και σε πολλά χωριά στην περιφέρεια των Δήμων Καλαμάτας, Μεσσήνης και Δυτικής Μάνης.
Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ, μας απειλεί και αποτελεί αστάθμητο παράγοντα, με τα έντονα καιρικά φαινόμενα να «χτυπούν» πολλές περιοχές και της χώρας μας και οφείλουμε να τη λάβουμε υπόψη, διότι ένα από τα χαρακτηριστικά της είναι η περαιτέρω ακροποίηση των φαινομένων που σχετίζονται με τον κύκλο του νερού.
Οι καταστροφές που προκαλούνται από ακραία καιρικά φαινόμενα δεν είναι «εκ θεού», αλλά συνάρτηση του βαθμού αγνόησης των χαρακτηριστικών των εδαφών και της διαμόρφωσής τους από τον κύκλο του νερού.
Πυρκαγιές, εκχερσωμένες εκτάσεις, αυθαίρετη δόμηση, μπαζωμένα και ακαθάριστα ρέματα, έλλειψη έργων υποδομής, αλλά και κακοτεχνίες συνθέτουν ένα κομμάτι από το πάζλ των αιτιών. Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθούν οι ελλείψεις όσον αφορά στον καθορισμό αντιπλημμυρικών έργων, χρήσεων γης και σχεδίου πολιτικής προστασίας, κάτι που οφείλαμε ήδη όχι μόνο να έχουμε σχεδιάσει, αλλά και υλοποιήσει ήδη από το 2015. Σε μια χώρα του «μένουμε Ευρώπη», αλλά δυστυχώς με «λάθος τρόπο».
Θεωρούμε ότι χωρίς σεβασμό του περιβάλλοντος και των φυσικών ισορροπιών και αντοχών, χωρίς μελέτη των έργων και επεμβάσεων στο χώρο ευρύτερη από το στενό τεχνικό πλαίσιο, και μακριά από ευνοιοκρατικές λογικές, τα ακραία καιρικά φαινόμενα που πιθανόν θα είναι συχνότερα λόγω της κλιματικής αλλαγής, θα προκαλούν όλο και πιο οδυνηρές καταστροφές.
Από την πρώτη στιγμή η περιφερειακή παράταξη «Πελοπόννησος Οικολογική», αθόρυβα χωρίς φανφάρες και τυμπανοκρουσίες, επισκεφτήκαμε τις πληγείσες περιοχές εντός των ευρύτερων περιοχών των Δήμων Καλαμάτας και Μεσσήνης και διαπιστώσαμε από κοντά το μέγεθος της καταστροφής.
Επισυνάπτουμε, όμως, και μια σπάνια φωτογραφία ντοκουμέντο, για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι, που δείχνει τον τρόπο που γίνονταν τα έργα προστασίας «μια φορά και έναν καιρό»!
Τούτη την ώρα προέχει η αποκατάσταση των ζημιών και η αποζημίωση των πληγέντων, την επομένη όμως, όπου δε γίνει η ανάληψη ευθυνών, πρέπει αυτές να αποδοθούν.
Ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή, πολύ σύντομα, η πρόληψη θα βρει τη θέση που της αξίζει στο σχεδιασμό όσων διαχειρίζονται το μέλλον αυτού του τόπου, ενώ όσον αφορά στην πρόκριση της Καλαμάτας στο τελικό στάδιο της επιλογής για πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, ας μην αποδειχτεί απλά ένα «άδειο πουκάμισο».
Της Δήμητρας Λυμπεροπούλου
Επικεφαλής περιφερειακής παράταξης
«Πελοπόννησος Οικολογική»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου